İskelenin güneyinde en üst kısmı denizden yaklaşık 25 m yüksekliğinde, batıdan doğuya doğru yaklaşık 200 m uzunluğunda bir yarımada var. Üzerinde deniz fenerinin de bulunduğu bu yarımadanın ucu, 1982 yılında uzatılarak, ana mendireği 140 m, tali mendireği 75 m, rıhtım boyu 70 m, derinliği ise 3 metre olan bir balıkçı barınağı oluşturulmuştur.
Bu yarımada üzerinde bir kale varmış bir zamanlar. Kelenderis kalesinin sur duvarlarının büyük bir kısmı yıkılarak gelmiş günümüze. 1500’lü yıllarda bile harabe halindedir bu kale.
Neler görmüş, nelere tanık olmuş bu kale!
Romalı iki vali Pison ile Sentius MS 19’da burada savaşmışlar. JOHN CARNE, “Suriye, Kutsal Topraklar, Küçük Asya” adlı kitabında şöyle yazar:
“Tiberius döneminde, çeşitli dümen ve dolapla Germanicus’un öldürülmesi olayına karışan Pison işte burada yakalanmıştı. Sentius Pison’u Kilikya'da, Celendris adında bir kaleye sığınmaya zorlamıştı. Savaş başladı; Sentius avantajlı duruma geçmişti ki Pison düşman gemilerindeki lejyonerlere, sura çıkarak, kendini gösterdi ve onlara hitap etti, onları kendi tarafına çekebilmek için elinden geleni yaptı ve dördüncü lejyonun bayraktarını kendi tarafına geçirmeyi başardı. Bunun üzerine, Sentius trompetleri çaldırttı ve askerler de saldırıya geçti. Pison, Celendris’te kalmasına izin verilirse, teslim olacağını bildirdi ama teklifi reddedildi. Kendisine İtalya’ya gidebilmesi için sadece birkaç gemi ile bir pasaport verildi.”
1226'da Selçuk Türkmenlerinden Ertokuş Bey ile Çavlı Bey Kelenderis Kalesi’ni Ermenilerden temizleyerek buraya doğudan gelen Türkleri yerleştirmiştir.
Pirî Reis (1521) haritasında Kelenderis koyundaki burnun üzerinde bir kale göstermektedir.
Cem Sultan Rodos Adası’na bu limandan gitmiştir.
Kaptan Beaufort’un (1818) çizdiği Kelenderis limanı haritasında yarımada üzerinde sekizgen planlı bir kule ile yıkık bir şato işaretlenmiştir.
İlçe merkezi, Anaypazarı’na taşınana dek kaymakamlık binası kale içerisindeydi. PTT binası da son yıllara kadar buradaydı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder